پارک جهانی انسان شناسی

موزه ها به عنوان محیطی جهت گردآوری و به به نمایش گذاردن اشیاء دهه ها است که مورد توجه اقتصادی-علمی کشورها قرار گرفته اند. این امر به نحوی گسترش یافته است که به عنوان رشته ای دانشگاهی مواهب علمی و اقتصادی برای ملت ها و دولت ها به ارمغان آورده است. البته باید دانست که اهمیت موزه ها از عصر باستان تا به امروز گسترده شده است. از قدیم ترین موزه ها می توان به موزه اور در قرن ششم پیش از میلاد، موزه اسکندریه در قرن سوم پیش از میلاد و همین طور موزه چین در قرن سیزدهم میلادی اشاره کرد. این موزه ها به گردآوری اشیایی از زندگی مردمان فرهنگ های گوناگون پرداخته اند و به همین سبب نیز با رشته انسان شناسی ارتباطی مناسب یافته اند و برخی رویکردها و مطالعات انسان شناسان را به تصویر کشیده اند کما اینکه به تدریج انسان شناسان خود آستین بالا زده و دست به ایجاد موزه های انسان شناسی زده اند. موزه هایی که بقایای انسان ها ، تنوع گونه های انسانی و مصنوعات باستان شناسی و قوم نگارانه را گردآوری کرده اند به مطالعات انسان شناسان به ویژه از جنبه تاریخی یاری رسانده اند. موزه های مدرن اغلب در دورات استعمار و با گردآوری مصنوعات مستعمره ها بوسیله مکتشفین، بازرگانان، مبلغین، فرماندهان و سربازها گسترش یافته اند. بنابراین هر کشور استعمارگر به فراخور حجم مستعمره های خود به ایجاد انواع موزه ها از جمله موزه های انسان شناسانه اقدام کردند. در بریتانیا موزه بریتانیا (1753)، موزه باستان شناسی و مردم شناسی کمبریج (1884)، موزه دانشگاه آکسفورد (1884) با نام پیت ریورز و موزه ویکتوریا و آلبرت (1852) تعداد زیادی از آثار مستعمره ها از آسیا، اقیانوسیه و آفریقا را گردآوری کرده اند. موزه های مردمشناسی برلین (1829)، موزه انسان در پاریس (1878) و موزه های قوم نگاری در لایدن هلند، استکهلم، رم و سایر شهرها ایجاد شده است تا اشیائی از فرهنگ های غیرغربی را نگهداری کنند(شیلدکروت، 2010).

همه آن چه گفته شد از اشیاء بود اما انسان های واقعی و فرهنگ های زنده و واقعی کجا هستند؟ لزوم آن دیده می شود که باید واقعی تر نگریست. بیاییم زنده ها را گردآوریم و زندگی واقعی آنان را به نمایش گذاریم. آثار و ساخته های مادی و معنوی زندگی مردمان دنیا را به نمایش گذاریم. فرهنگ های گوناگون و زنده دنیا را گردهم آوریم. از بخش های درمانی، تغذیه ای، موسیقایی، تولید پوشاک و دیگر جنبه های زیست آنان درس بیاموزیم. ممکن است نوعی خوراک آفریقایی برای مردمان اروپا و آسیا هم مناسب باشد. ممکن است قبیله ای در آمریکای لاتین روشی برای تولید پوشاک سنتی خود داشته باشد که برای تولیدکنندگان پوشاک در دیگر کشورها آموزنده باشد. می توانیم در یک پارک مردمشناسی فرهنگ های گوناگون را گردهم آوریم و جنبه های گوناگون زندگی آنان را به نمایش گذاریم. در یک پارک انسانی تمام فرهنگ های عمده جهان را با وجوه مختلف آن از پوشاک و تغذیه تا آداب و رسوم آنان گردهم آوریم و به دیدار عمومی بگذاریم. پارک جهانی مردمشناسی عبارت است از فرهنگ های زنده که به صورت زنده و واقعی به نمایش درمی آیند.

منابع:

Schildkrout,Enid,"anthropology." Encyclopædia Britannica. Encyclopaedia Britannica Ultimate Reference Suite.  Chicago: Encyclopædia Britannica, 2010.